Για αυτό το ιστολόγιο

Σκέψεις και δεδομένα που νομίζω πως βοηθάνε να βρούμε την πραγματική μας κοινωνική θέση ... και να αποκοπούμε απο τον ρόλο που θέλουν να μας επιβάλουν.
Ας πετάξουμε απο πάνω μας το "κουστούμι" που μας έχουν φορέσει. Δεν είναι στα μέτρα μας. Μας πνίγει.


Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Εδώ είναι οι εξαρτημένοι και οι ιμπεριαλιστές εδώ. Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ.

   

   Μέχρι ο Σύριζας να καβαλήσει την καρέκλα του Μαξίμου ... το έπαιζε ... υπήκοος μια άθλιας εξαρτημένης αποικίας (ολοι μας θυμόμαστε τον υπέρ πάντων αγώνα που είχε κηρύξει ο Αλέξης κατά της φριχτής ιμπεριαλίστριας Μέρκελ - ο Ομπάμα δεν τον ενοχλούσε - και κατά των αρπαχτικών του καζινοκαπιταλισμού - ο υγιής καπιταλισμός δεν τον χάλαγε)... σε αντίθεση με την πασοκονεοδημοκρατία που φώναζε πως ... "δεν χρειάζεται να μας το πούν οι ξένοι ... μόνοι μας έπρεπε να τα κάνουμε". Μόλις η αριστερά βόλεψε τον κώλο της στις κυβερνητικές καρέκλες ... ξαφνικά άλλαξε ο σκοπός. Αυτοί οι κακοί δυνάστες οι ξένοι ... δεν είναι τόσο κακοί τελικά. Εχουν και τα δίκια τους. "Ελάτε λοιπόν όλοι μαζί να κάνουμε αυτά που πρέπει μόνοι μας να κάνουμε ... Δεν χρειάζεται να μας το πουν οι ξένοι". Ετσι ξαφνικά ... με την ταχύτητα του Ρέμου ... θέλουμε να μοιάσουμε στους ξένους ?? Εμείς οι εξαρτημένοι ?? Και τι να γίνουμε ρε ?? Ανεξάρτητοι ??
   Ρε μπάς και έχουν δίκιο ... η πασοκονεοδημοκρατία, οι τσιπρανέληδες και οι λεβεντοποτάμηδες ?? Ρε μήπως βρήκαν τον τρόπο ... απο άθλιοι εξαρτημένοι να γίνουμε περήφανοι ανεξάρτητοι ?? Νά κάνουμε οτι μας λένε οι ξένοι !!! Να κάνουμε οτι μας λέει ο Λεβεντολαγός ... "να ταυτιστούμε με την Μέρκελ" !!! Προσέξτε ... οχι να είμαστε κρεμασμένοι στο βρακί της Μέρκελ (όπως ο Τσίπρας) ... αλλά να γίνουμε ένα με τον κώλο της. Να ταυτιστούμε !!! Να ταυτιστούμε ... για να γίνουμε και μείς ανεξάρτητοι ... να πάψουμε να είμαστε αποικία ... να αρχίσουμε να γινόμαστε και εμείς κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωση των μεγάλων του πλανήτη. Επιτέλους ... η χώωωωωρρρρρρα να αποκτήσει την θέση που της αρμόζει στον παγκόσμιο χάρτη, στην παγκόσμια πυραμίδα, στην παρέα των δυνατών.  
   Οσοι νομίζουν πως η κατάσταση είναι φαιδρή και γελοία ... πρέπει να αποχωρήσουν ... τώρα. 

   Καλά ο Λεβέντης δεν μπορεί να παράγει πολιτική ... να μεταφέρει μόνο αυτά που του σφυρίζουν στις πρεσβείες και στα σουαρέ μπορεί ... και γι΄αυτό είναι ένας πρώτης τάξεως (δεδομένων των συνθηκών) ... λαγός. Θα μου πεί κάποιος ... και οι άλλοι τι είναι ?? Είναι τίποτα ευφυείς συγκροτημένοι πολιτικοί που μπορούν να παράγουν πολιτική ... χωρίς τις πρεσβείες και τα σουαρέ ?? Με τίποτα. Αθλιοι υπηρέτες είναι και αυτοί. 
   Το ζήτημα όμως δεν είναι εκεί. Το ζήτημα είναι οτι ... τα αφεντικά των λαγών και των πιστών υπηρετών ... κατανοούν σε πολλές (δυστυχώς) περιπτώσεις την κατάσταση ... πολύ καλύτερα, πλατύτερα και πιό ολοκληρωμένα σε σχέση με ... τεράστια τμήματα του λαού που είναι έτοιμα να αποφασίσουν να παλέψουν εναντίον τους ... τελικά του λαού που αρχίζει μέσα στην θολούρα ... αμυδρά να διακρίνει τον πραγματικό αντίπαλο. Τον καπιταλισμό. 
   
   Τελικά τι καταλαβαίνουν καλύτερα τα ντόπια και τα ξένα αφεντικά, αλλά ο λαός δυσκολεύεται αφάνταστα να καταλάβει ??
   Το πρώτο είναι ... η σχέση μεταξύ τους. Η σχέση δηλαδή μεταξύ ντόπιων και ξένων αφεντικών. Ξέρουν πολύ καλά το παιχνίδι που συμμετέχουν. Ξέρουν τους κανόνες και όλη την βρωμιά του. Οι ντόπιοι γνωρίζουν πως ο πρώτος και ζωτικός στόχος τους είναι να τους επιτρέπουν οι ξένοι να παίζουν ... την ίδια στιγμή που γνωρίζουν πως ο βασικός κανόνας στο παιχνίδι είναι πως ο αντίπαλος ... επιτρέπεται να σε πνίξει αν μπορεί. Ετσι είναι το παιχνίδι ... αλλά θέλουν και το παίζουν. Είναι χαμένοι αν δεν το παίξουν. Πως το είπε ο Λεβεντολαγός ?? ... "Η Ελλάδα έχει μόνο μιά διέξοδο. Να πετυχαίνει μόνο συγκλίσεις. Οταν φτάσει σε συγκρούσεις τελείωσε η Ελλάδα". Εκείνο που δεν μας λέει ... είναι πως οτι λέει αφορά την Ελλάδα των ντόπιων αφεντικών και καθόλου τον λαό.
   Το δεύτερο σημείο που δεν κατανοεί ο λαός ξεκάθαρα αλλά τα ντόπια αφεντικά το έχουν ολοκάθαρα στο μυαλό τους και στην δράση τους ... είναι η παγκόσμια ενοποιημένη φύση του παιχνιδιού που δεν γνωρίζει σύνορα. Είναι το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα που ιεραρχικά είναι δομημένο με την μορφή της πυραμίδας και σε αυτό συμμετέχουν ... όλα τα αφεντικά της οικουμένης ... θέλουν δεν θέλουν. Οπως και τα δικά μας είναι υποχρεωμένοι να παίξουν για να υπάρχουν. Το κάθε ιμπεριαλιστικό κέντρο (μικρό ή μεγάλο, λίγο ή πολύ εξαρτημένο) δομημένο με την μορφή μιάς κρατικής εξουσίας της αστικής τάξης ... συμμετέχει στο παγκόσμιο καπιταλιστικό δίχτυ, όχι σαν μιά “νεκρή” άθροιση πάνω σε μιά παγιωμένη συνάθροιση αλλά σαν μιά δυναμική παρεμβολή σε ένα πεδίο ρευστών συσχετισμών που καθορίζονται απο τον νόμο της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης.
   Παιχνίδι αδιάκοπων ανταγωνισμών και καταστροφών στο οποίο είναι υποχρεωμένοι όλοι να παίζουν. Κάθε καπιταλιστική κρατική οντότητα κάθε στιγμή επιλέγει μιά συγκεκριμένη στρατηγική συμμετοχής στην διεθνή αρένα των συνεχών οικονομικών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα σχηματίζοντας ή συμμετέχοντας σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις ή συμμαχίες το ίδιο ρευστές όσο και οι ανταγωνισμοί τους. Μέσα σε όλο αυτόν τον χαμό ... όλοι αυτοί οι άνισοι και αλληλοδιαπλεκόμενοι-αλληλοανταγωνιζόμενοι ιμπεριαλιστικοί σχηματισμοί είναι δυνατόν να ... είναι ενωμένοι σε αλυσίδα ?? Βεβαιότατα ... ο καθένας προσπαθεί να πνίξει τον άλλον ... αλλά χωρίς να κινδυνεύει το παιχνίδι !!! Βεβαιότατα ... για τον λόγο οτι όλοι αυτοί οι καπιταλιστικοί σχηματισμοί παρότι προβάλουν σαν άνισοι και ανταγωνιστικοί κρίκοι ... αυτομάτως αποτελούν την παγκόσμια ιμπεριαλιστική αλυσίδα επειδή μοιράζονται ένα κοινό “στρατηγικό” συμφέρον: την διατήρηση και την αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος εξουσίας. 
   Ολο αυτό το παγκόσμιο παιχνίδι και την φύση του ... τα αφεντικά ... πρέπει να το συσκοτίσουν και να το κρύψουν απο τους λαούς. Πρέπει να κρύψουν πως σε αυτό το παιχνίδι παίζουν μόνο χάρη στην εξουσία που κατέχουν και που τους επιτρέπει την απρόσκοπτη εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Ο καλύτερος τρόπος (απο πολλούς που έχουν στην διαθεσή τους) είναι η οργάνωση της εξουσίας τους με την δομή του "εθνικού" αστικού κράτους. Μιά δομή που προσπαθεί να "γκρεμίζει" τα σύνορα που εμποδίζουν τις δουλειές των αφεντικών ... και ταυτόχρονα να τα "ορθώνει" για την παγίδευση των λαών. Ομως κάθε κρατική καπιταλιστική οντότητα που συμμετέχει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι δεν παύει να “εκπροσωπεί” έναν κοινωνικό εθνικό σχηματισμό ταξικά δομημένο και τελικά η εξέλιξη της ταξικής πάλης στο εσωτερικό του κάθε άνισου κρίκου ... θα καθορίσει το σπάσιμο του αδύναμου κρίκου.
   Ομως μιά "εξαρτημένη άθλια αποικία" σαν την Ελλάδα ... πως γίνεται ταυτόχρονα να παίζει σε αυτό το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό παιχνίδι ?? Είναι η Ελλάδα "ιμπεριαλιστική" χώρα ?? Σε αυτό το σημείο η σύγχυση είναι ... τερατώδης μέσα στον λαό σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει στην αστική τάξη και τους υπηρέτες της. Αυτοί φαίνεται ... πως το έχουν μάθει καλά το μάθημα. Οποτε βολεύει στην εξουσία τους το παίζουν οι "εξαρτημένοι" της Ψωροκώσταινας ... και όποτε τους βολεύει το παίζουν οι "συνέταιροι ιμπεριαλιστές" του "ανήκομεν εις την Δύσην". Και απο κοντά ο λαός μέσα στην παραμύθα ... την μιά να βογγάει και να σκίζεται σαν ο "εξαρτημένος" της "αποικίας" ... και την άλλη να τρελλαίνεται και να ματώνει με τα όνειρα της "μεγάλης Ελλάδας". Τα αφεντικά ξέρουν την ιστορία τους ... καλύτερα απ΄ότι ο λαός την δικιά του. Ξέρουν πως κάποτε δεν ήταν αφεντικά ... μπιστικοί των αποικιοκρατών ήταν τότε που η Ελλάδα ήταν αποικία και προτεκτοράτο. Εγιναν αφεντικά όταν ήρθε και στα μέρη μας ... η ανάπτυξη. Η καπιταλιστική ανάπτυξη. Οσο ο μονοπωλιακός χαρακτήρας του ελληνικού καπιταλισμού εμπεδώνονταν όλο και βαθύτερα (συγκέντρωση παραγωγής και κεφαλαίου) και το μονοπώλιο αποκτούσε αποφασιστικό ρόλο στην οικονομική ζωή (να το 1ο λενινιστικό κριτήριο του ιμπεριαλισμού) ... άρχιζε η Ψωροκώσταινα να αποκτά διαφορετικές διαστάσεις. Η βιομηχανία και η ναυτιλία γεννούσαν κεφάλαια ... και οι "ευεργέτες του έθνους" κουβαλούσαν απ΄έξω. Να και οι ελληνικές τράπεζες !!! Κάθε κεφαλαιούχος έστηνε και ένα σαράφικο (να και το 2ο λενινιστικό κριτήριο άρχισε να αχνοφαίνεται ... συγχώνευση του τραπεζικού κεφαλαίου με το βιομηχανικό και δημιουργία μιας χρηματιστικής ολιγαρχίας πάνω στην βάση αυτού του “χρηματιστικού κεφαλαίου”). Και δώστου κρατικά δάνεια απο τους μεγάλους "φίλους" ... με τα κεφάλαια να καταλήγουν στις γνωστές τσέπες και τα χρέη στον λογαριασμό του κράτους και συνεπώς του λαού. Μαζεύαν χρήμα τα αφεντικά ... ένοιωθαν πιό δυνατοί ... άρχισαν να τους μπαίνουν οι ιδέες πως εκτός απο εμπορεύματα ίσως μπορούν να εξάγουν και λιμνάζοντα κεφάλαια. Αλλά αυτή η μπίζνα απαιτεί ... διεθνή στηρίγματα ... "αγορές" και εκεί δεν μπαίνεις έτσι. Εκεί για να πάρεις πρέπει να δώσεις. Και τι έδιναν ?? Οτι διέθετε η "Ψωροκώσταινα". Και το βρακί της έδωσαν. Οτι δηλαδή ... υποτίθεται ανήκει σε αυτό που περιλαμβάνει ο όρος "λαική κυριαρχία". Χάριζαν τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού ... πότε στους άγγλους και πότε στους γερμανούς ... για να καρπωθούν εκείνοι τα πλεονεκτήματα. Στην ουσία καταπατούσαν, ξευτέλιζαν και ξεπουλούσαν τα λαικά δικαιώματα ... έκαναν τον λαό εξαρτημένο απο τα ξένα αφεντικά ... για να κερδίσουν οι ίδιοι λιγάκι "ανεξαρτησία". Να μπορούν δηλαδή να παίξουν στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό παιχνίδι. Να παίξουν εξαρτημένοι και οι ίδιοι ... αλλά λίγο πιό ελεύθεροι να παίξουν και ίσως να κερδίσουν. Με τα χρόνια, με τους πολέμους, με τις κατοχές, με τα πακέτα Μάρσαλ, με την μεταπολεμική "ανάπτυξη" ... άρχιζαν και στα μέρη μας να παίρνουν σάρκα και οστά το 3ο και 4ο λενινιστικό κριτήριο ... (Εξαιρετικά σπουδαία σημασία αποκτάει η εξαγωγή κεφαλαίου, σε διάκριση απο την εξαγωγή εμπορευμάτων. Συγκροτούνται διεθνείς μονοπωλιακές ενώσεις των καπιταλιστών, οι οποίες μοιράζουν τον κόσμο.) Και δώστου νέα κρατικά δάνεια, και δώστου νέα τζάκια, και δώστου μεγαλοπιάσματα στις διεθνείς αγορές, και δώστου παροικίες στο city, και δώστου να γεμίζουνε τα επενδυτικά χαρτοφυλάκια της Ελβετίας, και δώστου γεωστρατηγικά μεγαλεία στο ΝΑΤΟ, και δώστου και καμμιά χούντα όταν χρειάζεται, και δώστου μεγαλεία στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης, και δώστου μεγαλεία στην "μετακομμουνιστική ανάπτυξη" των Βαλκανίων, και δώστου πεντακοσάρες δισ. ευρώ ξανά στην Ελβετία. Μεγαλεία. Και τι έφερε για τον λαό όλη αυτή η άνθηση του ελληνικού κεφαλαίου με τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς ανάπτυξης του 5 και 6% ?? Καταστροφή.
   Νάτη λοιπόν μπροστά μας η εξαρτημένη μέν ... ιμπεριαλιστική δε ... Ελλάδα. Είπαμε ο όρος "αποικία" δεν αφορά μιά πολιτική κατάσταση ... αλλά το επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και το επίπεδο εμβάθυνσης του μονοπωλιακού χαρακτήρα του καπιταλισμού. Οσο ο λαός θα βυθίζεται τα αφεντικά θα ψηλώνουν. Σαν τραμπάλα ένα πράμα. Οσο λοιπόν θα εξαρτιέται ο λαός όλο και πιό βαθειά απο το κεφάλαιο (ντόπιο και ξένο - είπαμε αυτοί έχουν τρόπους να τα βρίσκουν μεταξύ τους) ... όλο και περισσότερο θα χάνουμε τα όρια που κάποτε ξεχώριζαν τα ντόπια και τα ξένα αφεντικά. Το ντόπιο αφεντικό τα κέρδη του δεν θα τα χώσει στο σεντούκι ή στην ελληνική τραπεζούλα του. Θα τα τοποθετήσει άμεσα σε ξένη μετοχική εταιρεία άμεσων επενδύσεων. Αμ πώς !!! Σύμφυση ... μέσα στην αλληλεξάρτηση του ιμπεριαλισμού. Να λοιπόν πως αποκτάει τεράστια βαρύτητα ο παγκόσμιος χαρακτήρας του μονοπωλιακού καπιταλισμού ... του ιμπεριαλισμού δηλαδή ... αφήνοντας πολύ μικρότερη βαρύτητα στην ανάγκη χαρακτηρισμού μιας μεμονωμένης χώρας σαν ιμπεριαλιστική ή εξαρτημένη ή και τα δύο. Και πως βλέπει όλη αυτή την κατάσταση ο λαός ?? Τι έχει συνειδητοποιήσει από όλα αυτά ?? ΧΑΟΣ !!! "Το καλό του ελληνικού κεφαλαίου είναι καλό και για τον λαό" ... "η χώρα πάνω απο όλα" ... "ισχυρή Ελλάδα ίσον ισχυρός λαός, ίσον ευημερία" ... "θυσίες τώρα για να ανταμειφθούμε μετά" ... κλπ κλπ. Ταύτιση με τα αφεντικά. Εχουμε πολλές τέτοιες ταυτίσεις. Δεξιές, φασιστικές, κεντρώες, προοδευτικές, μεταρρυθμιστικές, αριστερές ... όλα τα έχει ο μπαχτσές. Κάτω απο ξένες σημαίες.
   Αλλά μέσα στον λαό υπάρχουν και εκείνες οι δυνάμεις ... που έχουν συνειδητοποιήσει πως οι τύχες του λαού είναι μακρυά απο ... τις "ξένες" σημαίες (ντόπιες και ξένες) ... και απο κοντά και ένα κάρο "καλοθελητές αγωνιστές" με υπόγειες επιδιώξεις. Και εδώ υπάρχουν συγχύσεις και μπερδέματα. "Μα αφού τελικά εξαρτημένοι είμαστε ... αποικία είμαστε δεν το βλέπετε ... ας συμμαχήσουμε προσωρινά με τα καημένα τα καταπιεσμένα αφεντικά μας για να απαλλαχτούμε απο την εξάρτηση και τότε βλέπουμε" !!! Χράααπ και ως διά μαγείας ... νάτη πάλι μπροστά μας η ντόπια ξένη σημαία. Στην ουσία δεν υπάρχει άλλη σκοπιμότητα αυτής της επιχειρηματολογίας ... παρά η επίτευξη της ταξικής "συνεργασίας" ... υποταγής δηλαδή της εργατικής τάξης στην αστική πολιτική ... τόσο στον καιρό της καπιταλιστικής ειρήνης όσο και στις φάσεις του καπιταλιστικού πολέμου. Ο σεβντάς όλων αυτών είναι να ανακαλύπτουν διάφορα "εξωτικά" στάδια εξουσίας που υπάρχουν τάχα ανάμεσα στον καπιταλισμό και στον σοσιαλισμό ... και στον καιρό του πολέμου να καλούν τους λαούς να σφαχτούν στις κρεατομηχανές στην ουσία για τα συμφέροντα της αστικής τάξης κάτω απο τις "εθνικές" σημαίες στο όνομα τάχα ένδοξων εθνικοαπελευθερωτικών πολέμων. Με λίγα λόγια τι μας λένε τελικά ?? Ναι στην αστική δημοκρατία στον καιρό της ειρήνης ... ναί στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο !!! Να πως ο Λένιν ... εύστροφα ... ξέμπλεξε αυτή την σύγχυση.

        Ας δούμε λοιπόν την κατάσταση κατάματα όπως αντικειμενικά είναι. Θέλουμε δεν θέλουμε ο δικός μας καπιταλισμός βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο αναπτυξής του ... και σαν τέτοιος δεν έχει τίποτα να μας προσφέρει. Οσο πιό γρήγορα ξεμπλέξουμε με τις φαντασιώσεις του ... μη ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού ... τόσο πιό εύκολα θα προχωρήσουμε παρακάτω.
        Να η θέση του 19ου συνεδρίου του ΚΚΕ ... "Ο καπιταλισμός στην Ελλάδα βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του, σε ενδιάμεση θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, με ισχυρές ανισότιμες εξαρτήσεις από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. ... Η συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, οι οικονομικοπολιτικές και πολιτικοστρατιωτικές εξαρτήσεις από την ΕΕ και τις ΗΠΑ περιορίζουν τα περιθώρια αυτοτελών ελιγμών της αστικής τάξης της Ελλάδας, καθώς όλες οι συμμαχικές σχέσεις του κεφαλαίου διέπονται από τον ανταγωνισμό, την ανισομετρία και συνεπώς την πλεονεκτική θέση του ισχυρότερου, διαμορφώνονται ως σχέσεις ανισότιμης αλληλεξάρτησης." Την αναφέρω για τον λόγο πως κυκλοφορούν και κάτι καλοθελητές  που προσπαθούν με αλχημείες να αποδείξουν πως η ισότητα ... ιμπεριαλισμός = μονοπωλιακός καπιταλισμός ... δεν ισχύει και αντίστροφα !!! Ολα αυτά με προφανείς στόχους. 
   Θέλουμε, δεν θέλουμε ζούμε στην εποχή του ιμπεριαλισμού και οτι καλό μας ξημερώσει ... θα είναι μόνο απο την νικηφόρα πάλη των λαών για το γκρέμισμα του σαπισμένου καπιταλισμού. Απο τίποτα άλλο. Εδώ βεβαίως ανακύπτουν και άλλα προβλήματα τακτικής και ιεραρχήσεων που αργά η γρήγορα θα κληθούν να απαντήσουν τα εργατικά κινήματα. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το εργατικό κίνημα πρέπει να ξεμπλέξει και να αποσυνδέσει τις δράσεις του απο κάθε έκφανση της πολιτικής της αστικής τάξης και των υπηρετών της. Ολη η μαζεμένη εμπειρία των εργατικών κινημάτων του 20ου αιώνα σε όλη την υφήλιο ... συμπυκνώνεται στην διατύπωση ... όσο ο λαός είναι στην αντιπολίτευση τα κομμουνιστικά κόμματα δεν έχουν καμμιά δουλειά σε κυβερνήσεις διαχείρησης της αστικής εξουσίας. Οι επιλογές της αστικής τάξης ... ΕΕ-ΝΑΤΟ ... μόνο και μόνο απο την σημασία που έχουν για την επιβίωση της εξουσίας της αστικής τάξης ... δεν μπορεί παρά να είναι πρώτα στην λίστα των "αντιπάλων" του εργατικού κινήματος. Οσο πιό γρήγορα το εργατικό κίνημα καταλάβει πως υπάρχουν δυό Ελλάδες, δυό "έθνη" ... ένα των αφεντικών και ένα του λαού, στην ουσία και με πολύ "ποιητική άδεια" ένα ιμπεριαλιστικό και ένα εξαρτημένο ... τόσο πιό γρήγορα και αποτελεσματικά θα οδηγήσει την δράση του στον άλλο μεγάλο και σίγουρο πυλώνα του εργατικού κινήματος. Τον Διεθνισμό των εργατών. Μέχρι τότε ο λαός μοιραία θα βολοδέρνει ανάμεσα ... στην αποφασιστικότητα και στον φόβο ... στην πίστη της πάλης του και στην ανασφάλεια του ανίσχυρου ... στην "σιγουριά" του εθνικισμού των αφεντικών (και των συμμάχων τους) και στην "ανασφάλεια" του διεθνισμού (που θα πάμε "χωρίς" συμμάχους !!!) ... στην υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του αστικού κράτους και στην πάλη για την κατάκτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού (ναι το κράτος είναι των αφεντικών, ναι τα σύνορα τα φτιάξαν οι πόλεμοι των ιμπεριαλιστών αλλά το συμφέρον του λαού ορίζει ... λαικά κυριαρχικά δικαιώματα σε ετούτα εδώ τα χώματα !!!)... στην "υπεράσπιση" της πατρίδας με το δικό του αίμα στον πόλεμο των αφεντικών και στην υπεράσπιση της πατρίδας με τα δικά του χέρια στον πόλεμο των λαών. Μέχρι τότε θα βολοδέρνει μέσα στο δίλημμα ... ο πόλεμος των αφεντικών θα φέρει την "ειρήνη των λαών" (και αν είμαστε και στους νικητές ακόμα καλύτερα για μας) ... ή ... όχι, χίλια όχι με νύχια και με δόντια στον πόλεμο των αφεντικών, Ειρήνη των λαών.
   Ομως όσοι απο μας θέλουμε να λεγόμαστε και να είμαστε μαρξιστές-λενινιστές ... ξέρουμε αδιάσειστα ... πως η ιμπεριαλιστκή ειρήνη ... οδηγεί αναπόδραστα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η πάλη για την ειρήνη δεν έχει κανένα νόημα εαν δεν είναι και πάλη για την καταστροφή του καπιταλισμού ... για την επαναστατική νίκη του σοσιαλισμού. Μέχρι τότε είμαστε σίγουροι ... πως τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αργά ή γρήγορα ... θα μας τον φορέσουν στο κεφάλι αναπόφευκτα. Και τότε τι κάνουμε ?? Πολεμάμε ή δεν πολεμάμε ?? Τι θα λέμε στον λαό τότε που θα σφάζεται ?? Πάντα έρχονται εκείνες οι φάσεις του πολέμου που η πάλη για την ειρήνη ... μεταρέπεται σε ένα "απλό σύνθημα μέσα στην σφαγή". Τι να κάνουν οι λαοί ?? Τι να τους λένε οι κομμουνιστές ?? Συνεχίστε να σφάζεστε ... περιμένοντας την ιμπεριαλιστική ειρήνη ?? Συνεχίστε να σφάζεστε ... φωνάζοντας ειρήνη ?? Μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο ?? 
        ΝΑΙ ... απαντάει ο Λένιν. Μετατρέψτε τον εθνικό-ιμπεριαλιστικό πόλεμο σε εκείνο τον μοναδικό πραγματικά απελευθερωτικό πόλεμο ... μετετρέψτε τον σε εμφύλιο ενάντια στην αστική τάξη τόσο της χώρας όσο και των ξένων χωρών. Μάλιστα. Για να μετατρέψεις την μορφή ενός πολέμου ... πρέπει να είσαι στον πόλεμο. Πολεμάς. Πρέπει να έχεις τακτική ... θα αναγκαστείς να κάνεις προσωρινές ίσως και ανεπιθύμητες συμμαχίες ... υποχωρήσεις ... να αποτρέψεις προβοκάτσιες ... να αποκρούσεις εθνικιστικές προπαγάνδες ... να βουλώσεις τα στόματα εκείνων που θα σε δείχνουν σαν τον προδότη του "έθνους" ... να υπερνικήσεις την απομονωσή σου απο τις λαικές μάζες ... να μιλήσεις στο λαό στην γλώσσα που καταλαβαίνει για να καταλάβει την γλώσσα σου ... να πείσεις τον λαό που ξεκίνησε να πολεμάει για το "έθνος" να στρέψει αλλού τα όπλα. Να καταφέρεις μέσα στην φωτιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου να χτίσεις τις πολεμίστρες του λαού. Δύσκολα πράματα ... αλλά έχουν ξαναγίνει. Εξάλλου είναι μονόδρομος. Να τι λέει ο Λένιν ... αγγίζοντας ευαίσθητες και κρίσιμες χορδές ...                 

        "Μαγικά" πράματα ... αλλά δύσκολα. Εξάλλου ... εαν οι μάζες έκαναν μαρξιστική ανάλυση ... η επανάσταση θα ήταν θέμα λίγων βδομάδων.  
 


         

8 σχόλια:

  1. Παρακαλώ πολύ παραπομπή (έργο, τόμος, σελίδα, έκδοση ―ει δυνατόν η 5η των «Απάντων» στην ελληνική μετάφραση της ΣΕ―) για τα αποσπάσματα του Β. Ι. Λένιν. Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

    Παρατηρητικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πρώτο: ΑΠΑΝΤΑ Τόμος 27 / σελ.279 / ΓΙΑ ΤΟ "ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΙΡΗΝΗΣ"
      Το δεύτερο: ΑΠΑΝΤΑ Τόμος 49 / σελ.13 / ΠΡΟΣ ΤΟΝ Α.ΓΚ.ΣΛΙΑΠΝΙΚΟΦ

      Διαγραφή
  2. Μ' αρέσει φοβερά πολύ η εκλαΐκευσή σου. Δεν σ' το είχα ξαναπεί, οπότε το λέω τώρα. Λίγο πιο αναλυτικά θέλω να εξηγήσεις όμως τον διεθνιστικό παράγοντα, γιατί κι εγώ δεν τον καταλαβαίνω επαρκώς. Λέμε ότι στη φωτιά της ένοπλης πάλης θα δημιουργηθούν (θα αναπτυχθούν τα υπάρχοντα) κινήματα, που θα βοηθήσουν είτε απλά μέσα στη χώρα τους είτε με ταυτόχρονη προς τη δική μας προσπάθεια (πχ εμφύλιος στην Τουρκία κατά τη διάρκεια του δικού μας εμφυλίου και ταυτόχρονα του ελληνοτουρκικού πολέμου· όμοια και σε άλλες χώρες). Όμως τώρα δεν είναι αρκετά δυνατά (0,11% πιάσαμε στην Τουρκία στις εκλογές του Σεπτέμβρη, 0,03% του Ιούνη· στις βαλκανικές χώρες δεν ξέρω, και πολύ περισσότερο στις δυνατότερες ιμπεριαλιστικές, πχ Γερμανία και ΗΠΑ). Αν δεν προλάβουν να δυναμώσουν ή αν δεν δυναμώσουν αρκετά όταν τα χρειαστούμε, τότε τί γίνεται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δες αυτό ... http://antivaro-for-marx-and-lenin.blogspot.gr/2015/10/blog-post_25.html

      Διαγραφή
    2. Διάβασα (για την ακρίβεια, διάβασα εκ νέου) την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και απολύτως ορθή αυτή προσέγγισή σου.
      Πάντως, η επισήμανση του σ. Neophyte_commie περί της συνεχιζόμενης αδυναμίας ουσιαστικής ανάκαμψης της επιρροής και της δράσης των περισσότερων ΚΚ με προβληματίζει τόσο γενικά όσο και ειδικότερα (και, κυρίως) στις συνθήκες στις οποίες προκύπτει η αντικειμενική επαναστατική κατάσταση εντός Ελλάδας. Επί της ουσίας, πλην λίγων εξαιρέσεων, το επίπεδο επιρροής των ΚΚ και της κομμουνιστικής ιδεολογίας, ευρύτερα, καταγράφεται από αρκετά χαμηλό έως μηδαμινό. Η εκάστοτε εκλογική επιρροή συνιστά έναν ασφαλή ενδείκτη, όχι όμως το μοναδικό. Λόγου χάρι, σε επίπεδο ευρωπαϊκών κρατών (είτε έχουν ιδιότητα κράτους μέλους της Ε.Ε. είτε όχι) η πλειοψηφία των ΚΚ συνιστούν - στην παρούσα φάση, τουλάχιστον - πυρήνες ανάπτυξης ιδεολογικής και πολιτικής δράσης. Άλλως, συνιστούν τη βάση για μία αρκετά μελλοντική (καθώς φαίνεται) ανάπτυξη υπολογίσιμης κομματικής δύναμης. Σε συνδυασμό με την αδιαμφισβήτητη επιτάχυνση των εξελίξεων στο πεδίο της καπιταλιστικής οικονομίας, φαίνεται μάλλον αδύνατη μία ταχεία ισχυροποίηση των ΚΚ αλλά και του ταξικού - εργατικού κινήματος στα κράτη αυτά.
      Η ανωτέρω εκτίμηση, βέβαια, είναι αποκλειστικά βασιζόμενη στην προσωπική μου κρίση.

      Διαγραφή
    3. Σε συνδυασμό με την αδιαμφισβήτητη επιτάχυνση των εξελίξεων στο πεδίο της καπιταλιστικής οικονομίας ... η ισχυροποίηση του ταξικού κινήματος και των ΚΚ ... περνάει αποκλειστικά και μονοδρομικά μέσα απο το τσάκισμα κάθε έκφρασης του οπορτουνισμού και της σοσιαλδημοκρατίας. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει. Οσο θα είναι στο παιχνιδι αυτα τα φυντάνια, θα φουσκώνουν τα πανια του φασισμου και ο καπιταλισμός σε κριση θα αποκτα μια πανισχυρη και δοκιμασμενη δικλειδα ασφαλείας. Πραγματικα και εγω δεν βλεπω καποια ... ταχεια ισχυροποιηση των ταξικων κινηματων ειδικά στην Ευρωπη ... αλλα οι ρυθμοι ριζοσπαστικοποιησης σε καταστασεις κρισης ειναι παντα στην ιστορια δυσαναλογα γρηγοροι σε σχεση με την "ηρεμια" της προηγουμενης καταστασης. Οι κομμουνιστες δεν εχουν τιποτα άλλο να κανουν παρα να είναι εκει οσο το δυνατον πιό έτοιμοι και δυνατοι. Πόσοι φανταζόταν μέσα στην ευδαιμονια της bele-epoque του 1910 ... οτι σε λίγο θα είχαμε το 1917 ??

      Διαγραφή
    4. Θα συμφωνήσω με τις παρατηρήσεις σου. Και, οπωσδήποτε, ένας πιο ολοκληρωμένα καταρτισμένος στην επιστημονική θεωρία και πιο έμπειρος στις συνθήκες τις ταξικής πάλης από εμένα θα είναι σε θέση να σχηματοποιήσει πιθανές εξελίξεις σε φάση πρόκλησης ιμπεριαλιστικού πολέμου ή όξυνσης συνθηκών κρίσης κλπ.
      Έναν μόνο προβληματισμό θα ήθελα να θέσω. Πολύ συχνά (ασφαλώς, συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου)προβαίνουμε σε αναγωγές στην αντίστοιχη ''διαδικασία'' επικράτησης της Σοσιαλιστικής Επανάστασης του '17. Πολύ σωστά αναφέρεις ότι λίγο προ της επικράτησής της, οι συσχετισμοί ήταν ιδιαίτερα αρνητικοί. Ωστόσο, καταλήγω στο συμπεράσμα ότι μία τέτοια αναγωγή σε περίοδο με πολύ διαφορετικές συνθήκες είναι εσφαλμένη. Στην τότε εποχή, η ευρύτερη κατάσταση ευνοούσε μία ταχεία ανατροπή των συσχετισμών υπέρ των κομμουνιστικών δυνάμεων (πάντοτε δυνητικά, εφόσον η κατάληξη δεν ήταν σε κάθε περίπτωση ''ευτυχής''). Αντιθέτως, έκτοτε οι συνθήκες διαβίωσης έχουν βελτιωθεί σαφώς (βεβαίως, επουδενί δεν προσεγγίζουν τις αντικειμενικές δυνατότητες της σύγχρονης εποχής), έχουν δε μεσολαβήσει τόσο η ραγδαία υποχώρηση της επιρροής της κομμουνιστικής ιδεολογίας (από τη δεκαετία του '90) σε κάθε επίπεδο, όσο και η δημιουργία ευρύτατων μικροαστικών στρωμάτων (ως αντικειμενική εξέλιξη). Μία τέτοια ''κατάσταση'', νομίζω, δρα απολύτως αντίστροφα με την επιτάχυνση των εξελίξεων στο πεδίο της καπιταλιστικής οικονομίας, που σωστά, επίσης, παρατήρησες. Καταλήγω στο απαισιόδοξο ενδεχόμενο κατά το οποίο, στη σύγχρονη περίοδο, να μην ''αρκούν'' ούτε και οι συνέπειες ενός παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου προκειμένου να επέλθουν οι ριζικές μεταβολές στο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων (προς όφελος των ΚΚ και των συμμαχικών δυνάμεων).
      Όμως, η ταχεία ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης καθιστά απολύτως εφικτή τη διαδικασία της Σοσιαλιστικής οικοδόμησης αποκλειστικά και μόνο στα ''όρια'' της Ελλάδας (στην οποίαν δρα, ευτυχώς, ΚΚ με σημαντική επιρροή και επαναστατική στρατηγική). Το ζήτημα είναι με ποια τακτική θα πεισθούν ευρύτερα στρώματα των εργαζομένων για την προοπτική αυτή, όταν κυριαρχεί το αίσθημα κατατρομοκράτησης.

      Διαγραφή
    5. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως σε σχέση με τις παραμονές του 1ου παγκόσμιου πολέμου ... σήμερα το κομμουνιστικό κίνημα είναι απαξιωμένο στις μάζες και ο οπορτουνισμός βαθύτερα ριζωμένος. Στον δυτικό κόσμο τεράστιες μάζες ... "προσεύχονται" υπέρ του δικού τους ιμπεριαλσιμού και όταν φτάνουν στα δύσκολα ... "δείχνουν" τον κάθε "αλλοεθνή" σαν υπεύθυνο των προβλημάτων τους. Αυτή η αμφίδρομη "χημική" αντίδραση οπορτουνισμού-εκφασισμού ... συνιστά μια πρωτοφανή παγίδα απο την οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να απελευθερωθούν οι μάζες. Οσο αφορά την τακτική για μένα ένα είναι καθαρό. Οποιαδήποτε τακτική και εαν ακουλουθήσουν τα ΚΚ ... θα είναι ανώφελη και αναποτελεσματική εαν δεν λέει την πλήρη μαρξιστική-λενινιστική αλήθεια όσο αφορά την αναπόφευκτη αναγκαιότητα επαναστατικών διαδικασιών. Δυστυχώς εκεί βρισκόμαστε ... δηλαδή σε αρχικά εμβρυικά στάδια που τίποτα δεν σου εξασφαλίζει πως το κύημα κάποτε θα γεννηθεί. Αλλο αυτό και άλλο η επιστημονική βεβαιότητα πως υπάρχει τελικά η δυνατότητα να γεννηθεί. Επιστημονικά βεβαιότητα στην δεδομένη φάση δεν υπάρχει ... ούτε για την γέννηση ούτε για την θνησιγένεια.

      Διαγραφή

1. Δεν σχολιάζω σχολιαστές ... εκτός επιλεγμένων περιπτώσεων. Περιπτώσεων με ζουμί και ουσία και σε σχέση πάντα με το θέμα της ανάρτησης
2. Δεν με ενοχλούν τα μπινελίκια ... αρκεί να περιέχουν πολιτική ουσία
3. Επαναλαμβανόμενα στερεότυπα μηνύματα ... δεν προσφέρουν τίποτα
4. Οχι οτι τα ψευδώνυμα προσφέρουν κάτι σημαντικό ... αλλά χρειάζονται σαν ελάχιστη βάση "συννενόησης". Προτιμούνται τα ψηφιακά !!!
5. Μακρυά απο εδώ φασιστικά και κρυφοφασιστικά "τραγουδάκια" με την μορφή άποψης
6. Επιφυλάσσομαι για τον χειρισμό των τρόλ και των ερειστικών επιτηδείων ... κατά περίπτωση
7. Αλλο πολιτική αντιπαράθεση ... και άλλο παθολογικός αντικομμουνισμός. Η διαφορά βγάζει ... μάτι