Για αυτό το ιστολόγιο

Σκέψεις και δεδομένα που νομίζω πως βοηθάνε να βρούμε την πραγματική μας κοινωνική θέση ... και να αποκοπούμε απο τον ρόλο που θέλουν να μας επιβάλουν.
Ας πετάξουμε απο πάνω μας το "κουστούμι" που μας έχουν φορέσει. Δεν είναι στα μέτρα μας. Μας πνίγει.


Τρίτη 17 Οκτωβρίου 2017

Πρός Συριζαίους (του μόχθου και της εργασίας) # 7 (17-10-2017)

Τα  δυό  σκουλήκια ... και άλλα τέρατα.

Κάποτε ήσουνα αριστερός ... με την ιδεολογία σου, την δράση σου, τα σέα σου, τα μέα σου ... μα και τις αμφιβολίες σου.

Σκεφτόσουνα, μιλούσες, αντιδρούσες ... σε υπολογίζανε.

Είχες πρόσωπο ... με κούτελο. Απεχθανόσουνα τον γλύφτη, το τσιράκι, τον παρατρεχάμενο της εξουσίας ... το παράσιτο ... οχι γιατί δεν μπορούσες να γίνεις τοιούτος, αλλά επειδή κατάφερες να μην γίνεις.

Και αν η ανάγκη σε ανάγκασε ... όλο και κάτι θα είχε μείνει μέσα σου ... για να σου ενοχλεί την ηρεμία σου. Ενα μικρό σκουλήκι ... που τά άφηνες να ζεί, που ήθελες να υπάρχει ... έτσι για τα μάτια της συνείδησης.

Ε ... τι διάολο ... αριστερός άνθρωπος.

Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017

Αυτοδιάθεση των εθνών ... ή των λαών

   Οταν ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι ανέλυαν το εθνικό ζήτημα ... ο κόσμος ήταν αλλοιώς. Αποικιοκρατία, πολιτική καταπίεση εθνών μέσα στο ίδιο κράτος, άλυτα αστικοδημοκρατικά προβλήματα σε μιά σειρά χώρες. Παρότι για τον Λένιν και τους μπολσεβίκους ... το τεράστιο συγκεντρωτικό καπιταλιστικό κράτος ήταν ιστορικό βήμα για τον σοσιαλισμό ... οι κομμουνιστές εκείνης της εποχής δεν «επέτρεψαν» στην αναλυσή τους να σκεπάσει την διαλεκτική τους. Ο συγκεντρωτισμός που προπαγάνδιζαν οι κομμουνιστές για το καπιταλιστικό καθεστώς ... δεν μπορούσε να σταθεί παρά μόνο σαν δημοκρατικός συγκεντρωτισμός.