Για αυτό το ιστολόγιο

Σκέψεις και δεδομένα που νομίζω πως βοηθάνε να βρούμε την πραγματική μας κοινωνική θέση ... και να αποκοπούμε απο τον ρόλο που θέλουν να μας επιβάλουν.
Ας πετάξουμε απο πάνω μας το "κουστούμι" που μας έχουν φορέσει. Δεν είναι στα μέτρα μας. Μας πνίγει.


Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2015

Ο Στάλιν ... για το εθνικό ζήτημα (Ι)

   Αρθρο που γράφτηκε απο τον Στάλιν το 1904 παρακαλώ ... στα γεωργιανά. Το άρθρο έχει τίτλο ... "Πως βλέπει η σοσιαλδημοκρατία το εθνικό ζήτημα ;" Είναι απαραίτητο να σημειώσουμε πως κάτω απο την ομπρέλα της σοσιαλδημοκρατίας ... εκείνη την εποχή βρισκόταν και οι μαρξιστές ταξικοί αγωνιστές σαν τον Λένιν και τον Στάλιν ... για να κατανοήσουμε ποιών ακριβώς ιδεών ... είναι λαθρεπιβάτες για πάνω απο εκατό χρόνια ... τα σημερινά φυντάνια της κάθε λογής "σοσιαλδημοκρατίας". 
   Το άρθρο είναι ένα μάθημα ... μαρξιστικής διαλεχτικής ανάλυσης. Υπομονή ... 26 σελιδούλες είναι.




6 σχόλια:

  1. Σημείωση: Αυτή η ανάλυση έγινε οταν ο Στάλιν ήταν ... 26 ετών !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. (Πρώτο από δύο)

    Συμπληρώνω την ανάρτηση με την προσθήκη των σημειώσεων της σύνταξης, βλ. Ι. Β. Στάλιν, Άπαντα, τόμ. 1ος (1901–1907), Εκδοτικό της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, 1952, σελ. 429–430, 434–435.

    5 «Σακαρτβέλο» («Γεωργία»)―εφημερίδα της ομάδας των εθνικιστών της Γεωργίας του εξωτερικού, που αποτέλεσε τον πυρήνα του αστικο-εθνικιστικού κόμματος των σοσιαλ-ομοσπονδιακών. Εκδιδόταν στο Παρίσι στα γεωργιανά και στα γαλλικά από το 1903 ως το 1905.
    Στο κόμμα των ομοσπονδιακών της Γεωργίας (συγκροτήθηκε τον Απρίλη του 1904 στη Γενεύη) μπήκαν εκτός από την ομάδα της «Σακαρτβέλο», οι αναρχικοί, οι σοσιαλεπαναστάτες και οι εθνικοδημοκράτες. Βασικό αίτημα των ομοσπονδιακών ήταν η εθνική αυτονομία της Γεωργίας στα πλαίσια του τσιφλικαδικο-αστικού κράτους της Ρωσίας. Στα χρόνια της αντίδρασης οι ομοσπονδιακοί έγιναν ανοιχτοί εχθροί της επανάστασης.

    6 Η «Σοσιαλδημοκρατική εργατική οργάνωση της Αρμενίας» δημιουργήθηκε από τα εθνικο-ομοσπονδιακά στοιχεία της Αρμενίας, λίγο μετά το ΙΙ συνέδριο του ΣΔΕΚΡ. Ο Β. Ι. Λένιν σημείωσε τη στενή σύνδεση που υπήρχε ανάμεσα σ’ αυτή την οργάνωση και το Μπουντ. «Είναι δ η μ ι ο ύ ρ γ η μ α τ ο υ Μ π ο υ ν τ και τίποτε παραπάνω. Την επινόησαν ειδικά για να θρέφουν το μπουντισμό του Καυκάσου… Όλοι οι σύντροφοι του Καυκάσου είναι ενάντια σ’ αυτή τη συμμορία των γραμματιζούμενων που αποσυνθέτουν το κόμμα»―έγραφε ο Β. Ι. Λένιν στα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, στις 7 του Σεπτέμβρη (με το νέο ημερολόγιο) του 1905 (βλ. Συλλογή έργων του Λένιν, τόμ. 5ος, σελ. 493).

    7 Μπουντ (Γενική εβραίικη εργατική ένωση της Λιθουανίας, της Πολωνίας και της Ρωσίας)―εβραίικη μικροαστική οπορτουνιστική οργάνωση. Συγκροτήθηκε τον Οχτώβρη του 1897 στο συνέδριο της Βίλνας. Το Μπουντ έκανε δουλιά κυρίως μέσα στους εβραίους χειροτέχνες. Το Μπουντ μπήκε στο ΣΔΕΚΡ στο πρώτο συνέδριο, το 1898, «σαν αυτόνομη οργάνωση που διατηρεί την αυτοτέλειά της μόνο για τα ζητήματα που αφορούν ειδικά το εβραίικο προλεταριάτο» και έγινε ο φορέας του εθνικισμού και της χωριστικής τάσης μέσα στο εργατικό κίνημα της Ρωσίας. Η λενινιστική «Ίσκρα» έκανε αυστηρή κριτική στην αστικο-εθνικιστική θέση του Μπουντ. Οι ισκριστές του Καυκάσου υποστήριζαν εξ ολοκλήρου το Β. Ι. Λένιν στον αγώνα του ενάντια στο Μπουντ.

    8 Πρόκειται για τις επιτροπές του κόμματος που συνενώθηκαν το Μάρτη του 1903 στην Τιφλίδα στο πρώτο συνέδριο των σοσιαλδημοκρατικών οργανώσεων του Καυκάσου και σχημάτισαν την Ένωση Καυκάσου του ΣΔΕΚΡ. Στο συνέδριο αντιπροσωπεύτηκαν οι οργανώσεις της Τιφλίδας, του Μπακού, του Μπατούμ, του Κουταΐς, της Γκούριας και άλλες. Το συνέδριο ενέκρινε την πολιτική γραμμή της λενινιστικής «Ίσκρα», αποδέχτηκε σαν οδηγητική του αρχή το σχέδιο προγράμματος της «Ίσκρα» και της «Ζαριά», και επεξεργάστηκε και επικύρωσε ειδικό καταστατικό για την Ένωση. Το πρώτο συνέδριο της Ένωσης του Καυκάσου έβαλε τις βάσεις για τη διεθνιστική συγκρότηση των σοσιαλδημοκρατικών οργανώσεων του Καυκάσου. Το συνέδριο δημιούργησε το καθοδηγητικό κομματικό όργανό του―την Επιτροπή της Ένωσης του Καυκάσου του ΣΔΕΚΡ. Μέλος της Επιτροπής εκλέχτηκε ο Ι. Β. Στάλιν που ήταν τότε φυλακισμένος στις φυλακές του Μπατούμ. Μετά τη δραπέτευσή του από την εξορία και την επιστροφή του στην Τιφλίδα, στις αρχές του 1904, ο Ι. Β. Στάλιν μπαίνει επικεφαλής της Επιτροπής της Ένωσης του Καυκάσου του ΣΔΕΚΡ.

    Παρατηρητικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. (Δεύτερο από δύο)

    21 «Προλεταριάτις Μπρτζόλα» («Αγώνας του Προλεταριάτου»)―παράνομη εφημερίδα της Γεωργίας, όργανο της Ένωσης του Καυκάσου του ΣΔΕΚΡ. Έβγαινε από τον Απρίλη-Μάη του 1903 ως τον Οχτώβρη του 1905. Ύστερα από την κυκλοφορία του 12 φύλλου η έκδοσή της απαγορεύτηκε. Τη σύνταξη της εφημερίδας την καθοδηγούσε ο Ι. Β. Στάλιν μετά από την επιστροφή του από την εξορία το 1904. Μέλη της σύνταξης ήταν επίσης ο Λ. Γ. Τσουλουκίτζε, ο Σ. Γ. Σαουμιάν και άλλοι. Τα άρθρα γραμμής της εφημερίδας τα έγραφε ο Ι. Β. Στάλιν. Η «Προλεταριάτις Μπρτζόλα» ήταν ο διάδοχος της εφημερίδας «Μπρτζόλα». Το πρώτο συνέδριο της Ένωσης του Καυκάσου του ΣΔΕΚΡ αποφάσισε να συγχωνεύσει τις εφημερίδες «Μπρτζόλα» και «Προλεταριάτο», σοσιαλδημοκρατική αρμένικη εφημερίδα, σε ένα κοινό όργανο, που να εκδίδεται σε τρεις γλώσσες: στα γεωργιανά («Προλεταριάτις Μπρτζόλα»), στα αρμένικα («Προλεταριάτι Κριβ») και στα ρωσικά («Μπορμπά Προλεταριάτα»). Το περιεχόμενο της εφημερίδας ήταν το ίδιο και στις τρεις γλώσσες. Ο αριθμός των φύλλων ήταν συνέχεια της προηγούμενης έκδοσης στην κάθε γλώσσα. Η «Προλεταριάτις Μπρτζόλα» ήταν η μεγαλύτερη μετά τη «Φπεριότ» και τον «Προλετάριο» παράνομη μπολσεβίκικη εφημερίδα, που υπεράσπιζε με συνέπεια τις ιδεολογικές και οργανωτικές βάσεις, καθώς και τις βάσεις ταχτικής του μαρξιστικού κόμματος. Η σύνταξη της «Προλεταριάτις Μπρτζόλα» διατηρούσε στενή σύνδεση με τον Β. Ι. Λένιν και το μπολσεβίκικο κέντρο του εξωτερικού. Όταν το Δεκέμβρη του 1904 βγήκε η ανακοίνωση για την έκδοση της εφημερίδας «Φπεριότ», η επιτροπή της Ένωσης Καυκάσου σχημάτισε ομάδα διανοουμένων για την υποστήριξη της «Φπεριότ». Απαντώντας στην πρόσκληση της επιτροπής της Ένωσης για συνεργασία στην «Προλεταριάτις Μπρτζόλα» ο Β. Ι. Λένιν έγραψε στο γράμμα του στις 20 του Δεκέμβρη 1904 (με το νέο ημερολόγιο) τα παρακάτω: «Αγαπητοί σύντροφοι! Πήρα το γράμμα Σας σχετικά με τη „Μπορμπά Προλεταριάτα“. Θα προσπαθήσω να γράψω και θα μεταβιβάσω την παράκλησή σας και στους συντρόφους της σύνταξης» (βλ. Συλλογή έργων του Λένιν, τόμ. 15ος, σελ. 267). Η «Προλεταριάτις Μπρτζόλα» ανατύπωνε συστηματικά στις σελίδες της τα άρθρα και άλλη ύλη της λενινιστικής «Ίσκρα» και αργότερα της «Φπεριότ» και του «Προλέταριου». Στην εφημερίδα δημοσιεύονταν και άρθρα του Β. Ι. Λένιν. Ο «Προλετάριος» δημοσίευσε επανειλημμένα ευμενείς κριτικές και σχόλια για την «Προλεταριάτις Μπρτζόλα», επίσης ανατύπωσε άρθρα και ανταποκρίσεις της. Στο φύλλο 12 του «Προλετάριου» αναγγέλλεται η έκδοση του φύλλου αρ. 1 της «Μπορμπά Προλεταριάτα» στα ρωσικά. Το σχόλιο τελείωνε με τα παρακάτω λόγια: «Θα χρειαστεί να επανέλθουμε στο περιεχόμενο αυτής της ενδιαφέρουσας εφημερίδας. Χαιρετίζουμε θερμά την ανάπτυξη της εκδοτικής δουλιάς της Ένωσης του Καυκάσου και της ευχόμαστε νέες επιτυχίες στο έργο της αποκατάστασης του κομματικού πνεύματος στις οργανώσεις του Καυκάσου».

    Παρατηρητικός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ ωραίο άρθρο! Να σημειώσω μόνο ότι λείπει η σελίδα 3 (από την 2 πάει στην 4).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατι λάθος κάνεις. Ποια σελίδα λες ότι λείπει ??

      Διαγραφή
    2. Έκανα refresh και φάνηκε. Δικό μου το λάθος, με συγχωρείς. Μόλις τελειώσουν τα τωρινά μου διαβάσματα, πρέπει να πιάσω Στάλιν :)

      Διαγραφή

1. Δεν σχολιάζω σχολιαστές ... εκτός επιλεγμένων περιπτώσεων. Περιπτώσεων με ζουμί και ουσία και σε σχέση πάντα με το θέμα της ανάρτησης
2. Δεν με ενοχλούν τα μπινελίκια ... αρκεί να περιέχουν πολιτική ουσία
3. Επαναλαμβανόμενα στερεότυπα μηνύματα ... δεν προσφέρουν τίποτα
4. Οχι οτι τα ψευδώνυμα προσφέρουν κάτι σημαντικό ... αλλά χρειάζονται σαν ελάχιστη βάση "συννενόησης". Προτιμούνται τα ψηφιακά !!!
5. Μακρυά απο εδώ φασιστικά και κρυφοφασιστικά "τραγουδάκια" με την μορφή άποψης
6. Επιφυλάσσομαι για τον χειρισμό των τρόλ και των ερειστικών επιτηδείων ... κατά περίπτωση
7. Αλλο πολιτική αντιπαράθεση ... και άλλο παθολογικός αντικομμουνισμός. Η διαφορά βγάζει ... μάτι