Σας μπέρδεψε ο Μίκης ?

Σας μπέρδεψε ο Μίκης*?? 

Ας τα ξεμπερδέψουμε.

«Είμαι πατριώτης διεθνιστής ...» !!! ... είπε ο Μίκης. Και είναι να απορεί κανείς ... πως γίνεται ένας συνειδητός αγωνιστής της λαϊκής υπόθεσης, που έπιασε όπλο στα χέρια του, που μάτωσε, που εξορίστηκε, 90τόσο χρονών (σοφός δηλαδή) ... να λησμόνησε πως δεν γίνεται να είσαι πατριώτης χωρίς να είσαι διεθνιστής ... πως δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει ποτέ πατριωτική συμμαχία του διεθνιστή με οποιοδήποτε φασιστοεθνίκι του κερατά ... πως οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια τέτοιας πατριωτικής συμμαχίας αποτελεί μόνο ... ξέπλυμα κάθε μορφής εθνικο-φασισμού.

Τα ξέχασε όλα αυτά ... γιατί εάν δεν τα είχε ξεχάσει ... δεν θα μπορούσε ξεστομίσει αυτό που ξεστόμισε ... μπροστά στο συγκεκριμένο ακροατήριο με την «ελπίδα» μάλιστα να τους πείσει για τον διεθνισμό !!! 

«...και συνάμα περιφρονώ και μάχομαι το φασισμό σε όλες του τις μορφές και προπαντός στην πιο πονηρή, απατηλή και επικίνδυνη μορφή του την αριστερόστροφη.»

Τι μας είπε χτες ο σοφός Μίκης ?? Πρώτο, οτι μάχεται τον φασισμό. Όλοι θέλ(α)ουμε να τον πιστέψουμε. Εξάλλου μας έχει πείσει πάμπολλλες φορές για αυτό στο παρελθόν του. Προσπάθησε άλλη μία ακόμα, αλλά ... δεν μπορείς να «μάχεσαι» τον φασισμό μπροστά σε τέτοιο ακροατήριο. Διότι (όπως εύστοχα σημειώθηκε) μπορεί σε αυτό το συλλαλητήριο να μην ήταν όλοι φασίστες ... αλλά όμως ήταν εκεί όλοι οι ξεφωνημένοι φασίστες μηδενός εξαιρουμένου. Και οι υπόλοιποι που δεν ήταν φασίστες ... δια χειρός του σοφού Μίκη ... ως δια μαγείας δέχτηκαν μια γερή σπρωξιά προς τον εκφασισμό. Εξάλλου κανείς δεν χειροκρότησε τον σοφό ... μετά το «... περιφρονώ και μάχομαι το φασισμό σε όλες του τις μορφές ...». Ο ενθουσιασμός ξέσπασε μόνο μετά το ... «... και προπαντός στην πιο πονηρή, απατηλή και επικίνδυνη μορφή του την αριστερόστροφη.» 

Αριστερόστροφη μορφή φασισμού !!! Μάλιστα. Τι εννούσε χτες ο σοφός ?? Απο την θερμή αντίδραση του ακροατηρίου ... μάλλον πρέπει να συμπεράνουμε πως εννούσε την αριστερή κυβέρνηση Τσίπρα. Έτσι φαίνεται. Εξάλλου η συντριπτική πλειοψηφία του συγκεκριμένου ακροατηρίου έχει στο μυαλό του ταυτισμένο τον Τσίπρα με τον ... Στάλιν. Ο ενθουσιασμός τους λοιπόν ήταν τουλάχιστον ειλικρινής και πηγαίος. Σκέφτηκαν όλοι αυτοί ... ο Μίκης κράζει τον Τσίπρα (εύγε, ναι, να πάρουμε εμείς την καρέκλα του), κράζει και τον Στάλιν (εύγε γενικώς), μας ξεπλένει την πολιτική μας, τον αστικό εθνικισμό μας, μα και τα χρήσιμα πολυεργαλεία μας, τους πιό άγριους και πιστούς διώκτες του «σταλινισμού» ... τα φασισταριά (εύγε και ευχαριστούμε κυρ´Μίκη). Χέστηκαν απο τον ενθουσιασμό μα και την συγκίνηση ... που όχι μόνο ο Μίκης τους κάνει άνετα, ωραία και ανέξοδα την δουλίτσα ... αλλά ταυτόχρονα ακυρώνει και την ίδια του την πραγματικά επικίνδυνη ιστορία (ουφ) ... αλλά και τα ίδια επικίνδυνα λόγια που ξεστόμισε πριν λίγο (διεθνιστής, πατριώτης που μάχεται τον φασισμό σε οποιαδήποτε μορφή). Δεν συγκινήθηκαν απο τον Μίκη ... αλλά απο την εξαφανισή του. Χειροκροτούσαν τον Μίκη ... για να μην μείνει τίποτα από αυτόν. 

Αλλά η ίδια η πραγματικότητα και η σοφία του Μίκη ... δεν επιτρέπει καμμία ταύτιση της αριστεράς που μας κυβερνά σήμερα με τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό ... ταύτιση του Τσίπρα με τον Στάλιν. Δεν πιστεύω οτι ο Μίκης έχει πάθει ... άνοια. Μήπως όμως μίλησε χτές ο Μίκης για τον σοσιαλεθνικισμό και τον σοσιαλφασισμό του οπορτουνιστή ?? Θα ήταν ευχής έργο. Αλλά δεν ... παλεύεις ποτέ τον σοσιαλφασίστα που συνειδητά επιδιώκει να σου φορέσει στον σβέρκο τον φασισμό για να διασώσει τα αφεντικά του, τους αστούς ... μιλώντας και ζητώντας «πατριωτική συμμαχία», υποτίθεται ενάντια στον σοσιαλφασίστα ... απο τους ίδιους τους αστούς και τους ίδιους τους φασίστες. Ο σοφός Μίκης λοιπόν, έτσι μονομιάς, ακύρωσε ... και τον καλοπροαίρετο άνθρωπο του λαού που μπορεί για διάφορους λόγους να βρέθηκε εκεί πέρα ή άκουγε απο την τηλεόραση. Τον εμπόδισε να δεί την αλήθεια απο την αρχή μέχρι το τέλος. Εμπόδισε τον λαό να κατανοήσει ποιός είναι ο μοναδικός δικός του δρόμος. Εμπόδισε τον λαό να κινηθεί προς τα εκεί ... τον έσπρωξε αντίθετα ... τον εκφάσισε. 

Υπάρχει εξήγηση για όλα αυτά ?? Για να δούμε. Σε μια άλλη αποστροφή, ο Μίκης είπε ... «Εγώ δεν ντρέπομαι όπως οι εθνομηδενιστές που μας κυβερνούν να παραμένω πιστός στις ιερές σκιές των προγόνων μας που μας δίδαξαν την αγάπη για την πατρίδα και το έθνος. Μια πατρίδα που σέβεται και αγαπά όλες τις πατρίδες του κόσμου.» Σε πρώτη ανάγνωση θα πεί κάποιος οτι έχουμε μπροστά μας αυτή την γνωστή «διαταξική και υπερταξική» αρχαιολαγνεία των Ελλήνων που εύκολα πέφτει στον εθνικισμό. Αυτή την αρχαιολατρεία που πάντα (σε συνδυασμό με τον παπαδοχριστιανισμό) ήταν ανέκαθεν τα εργαλεία αυταρχισμού πάνω στον λαό και εκφασισμού του ... όταν η εξουσία βρισκόταν στριμωγμένη. Τα ίδια τα εργαλεία που τόσες φορές τσάκισαν τα κόκαλα και περπάτησαν στο τομάρι του Μίκη και των συντρόφων του. Απο οτι φαίνεται έφτασε η ώρα να αλώσουν και την σκέψη του. Όμως δεν πιστεύω οτι ο Μίκης έπαθε άνοια ... ούτε πως τώρα στα βαθειά γεράματα «πουλήθηκε». Όμως αδυνατεί να κατανοήσει την διπλή φύση της αστικής εξουσίας. Βλέπει σαν εχθρούς τους κοσμοπολίτες «εθνομηδενιστές» υπαλλήλους της αστικής εξουσίας ... και καλεί σε συμμαχία εναντίον τους τον λαό παρέα με ... τους εθνικοφασίστες «πατριώτες» υπαλλήλους της ίδιας εξουσίας ... νομίζοντας πως υπηρετεί το πατριωτικό του καθήκον. Φαντάζεται πως μπορεί να στρέψει τις «πατριωτικές» αποφυάδες της εξουσίας ενάντια στις «εθνομηδενιστικές» αποφυάδες του ίδιου δέντρου ... για το καλό του λαού. Προσπαθεί το ακατόρθωτο. Να στρέψει ... ενάντια στην αστική εξουσία που ξεπουλάει τον λαό και δένει χειροπόδαρα την χώρα στους πιό θηριώδεις και αυταρχικούς παγκόσμιους οργανισμούς εκμετάλλευσης και εκφασισμού των μαζών ... την ίδια εξουσία ... που δεν μπορεί να κάνει τίποτα απο όλα αυτά χωρίς τα εργαλεία του εθνικισμού, της πατριδοκαπηλείας, του εκφασισμού, και του ανοιχτού εάν χρειαστεί φασισμού. Ο Μίκης προσπαθεί το ακατόρθωτο ... πιά. Ο Μίκης δεν βλέπει τα προφανή ... είναι προσκολλημένος σε μιά άλλη εποχή του λαϊκού κινήματος. Δεν μπορεί να δεί την πραγματική φύση του ιμπεριαλισμού. Ο Μίκης είναι τυφλός ... χωρίς επίγνωση. 

Οτι άλλο είπε στην ομιλία του ο Μίκης ... δεν είχε καμμία σημασία. Οσο για το ... «μιά πατρίδα που σέβεται και αγαπά όλες τις πατρίδες του κόσμου» ... άστο ρε Μίκη ... δεν σώνεται το πράμα. Σε αυτούς που φτύνουν και κράζουν τους άλλους δίπλα μας σαν ... «γυφτοσκοπιανούς» ... τα είπες Μίκη μας.

Ο Μίκης στην πλατεία Συντάγματος την ματωμένη Κυριακή 3-12-1944

Αντίο Μίκη ...

*Τον Μίκη Θεοδωράκη εξακολουθώ να τον αποκαλώ Μίκη μόνο και μόνο επειδή σέβομαι τον εαυτό μου.