Μάνα μου Ελλάς

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα ...

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς ...

... τώρα,τώρα και πάλι τώρα

Θα ξαναφορτωθούμε τ´αρχαία μας στολίδια την ώρα που ξυπνάν τα φίδια ??

Ποιά είναι εκείνη η Ελλάδα που ... τα φίδια δεν θα τολμούσαν να ξεπροβάλουν καν απο τα τσακισμένα αυγά τους ?? Όχι πάντως ετούτη η Ελλάδα.

Ετούτη η Ελλάδα ... ετοιμάζει ... τα παιδιά της που ξεπούλησε για σκλάβους ... να τα ντύσει με το χακί του αρχαίου κάλλους για να τα χώσει ξανά στις κρεατομηχανές.

Γιατί ?? Για το καλό τους ?? Ποιό καλό ??
Για κάποιου άλλου καλό ?? Ποιανού λοιπόν καλό ??

Έτσι ... τώρα μπαίνουμε στο ζουμί.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες ... μάνα μου Ελλάς ... με το πρώτο σου το γάλα.

Με πότισες με το γάλα του αρχαίου μεγαλείου ... την ώρα που ο κοτζαμπάσης μοίραζε το δικό μου χυμένο αίμα για το διώξιμο του τούρκου ... με τον πεφωτισμένο αντιπρόσωπο των ισχυρών της εποχής. Μιλιά δεν έβγαλες μάνα μου. Μόνο γέλαγες που έφτασαν επιτέλους σε τούτα τα μέρη ... οι θεσμοί !!!

Με πότισες με το γάλα του αρχαίου μεγαλείου ... την ίδια ώρα που μου φόρτωνες στο σβέρκο ... πρίγκηπες απο όλη την Ευρώπη που θα μας έκαναν λέει ανθρώπους. Μιλιά και πάλι δεν βγήκε απ´τα χείλη σου.

Με πότισες με το γάλα του αρχαίου μεγαλείου ... την ώρα που οι παλιοί συνεργάτες του μπραΐμη μού ´λεγαν πως δε θα δώ άσπρη μέρα αν δεν περάσω απ´το μαχαίρι μου και τον τελευταίο τουρκαλά. Για την δικιά τους άσπρη μέρα μίλαγαν, αλλά την ήθελαν και πάλι ... με το δικό μου αίμα. Έτσι τέλειωσε ο παλιός αιώνας και πάλι μιλιά δεν έβγαλες μάνα μου.

Με πότισες με το ίδιο γάλα του αρχαίου μεγαλείου ... και στον καινούργιο αιώνα.

Τ´αδέρφια μας, είπες να τα σώσουμε απ´το ζυγό του τουρκαλά ... μα δεν τους ένοιαζαν καθόλου τα αδέρφια μας. Οι δουλειές του συνεργάτη του μπραΐμη τους ένοιαζαν. Φτάσαμε μάνα μου ... να "σώνουμε" αδέρφια στο Σαγγάριο, στην Άγκυρα, στην Οδησσό, στη Σεβαστούπολη !!! Κι´όταν τα αποσώσαμε τ´αδέρφια ... και εκείνα έφτασαν εξαθλιωμένα στα μέρη μας ... τουρκόσπορους μας έβαζε ο γύφτος να τους φωνάζουμε. Τουρκόσποροι τ´αδέρφια μας ??

Φαρμάκι μας πότιζες μάνα μου Ελλάς. Φαρμάκι ... όχι γάλα.

Και οταν αργότερα δεν μας βρήκε το κακό απο τον τούρκο ... αλλά απ´τον πολιτισμένο Γερμανό, απ´το γείτονα τον Ιταλό, απ΄τον Εγγλέζο τον απελευθερωτή, απ´τον Αμερικάνο τον νταή ... πάλι δεν βγήκε μιλιά απ´τα χειλάκια σου μάνα μου Ελλάς. Εκείνα τα λίγα τα παιδιά σου, του άλλου του θεού, που στα δύσκολα τρέξαν σα λαγοί στα Κάϊρα, τα ξανάχωσες στοργικά στην αγκαλιά σου. Τα άλλα ... τα παρακατιανά που έμειναν στις καλύβες τους για να σε υπερασπίσουν ... τ´άστειλες σε ξερονήσια, σε εξορίες, σε προσφυγιές, σε μετανάστευση, σε πιστοποιητικά φρονημάτων ... μάνα μου Ελλάς ... γιατι επιδίωξαν μας έλεγες να καταλύσουν την δημοκρατία !!! Τι θά κανες μανούλα μου χωρίς το πιο σπουδαίο αρχαίο σου στολίδι ?? Τι θά κανες αν στο παίρνανε οι άθλιοι ?? ... οι ληστοσυμμορίτες !!!

Και πάλι μανούλα μου δεν βγήκε μιλιά απο το στοματάκι σου. Ποτέ σου δεν μου είπες πως η δημοκρατία λειτουργεί για μερικούς, για κάποιους ... ποτέ σου δεν μου είπες πως δεν λειτουργεί χωρίς τους δούλους των κάποιων. Ούτε μια φορά δεν το άκουσα απο το στόμα σου μάνα μου Ελλάς. Ενας άλλος, ένας ξένος μου τόμαθε ... Βλαδίμηρο τον λέγανε.

Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού 

Εσύ μόνο μου έδειχνες τους άλλους που δεν είχαν - έλεγες - δημοκρατία. Και δώστου να με μαστιγώνεις ... όπως την τρομαγμένη μαϊμού ο γύφτος στο παζάρι, με νοθείες, με ξεπλυμένους γέρους της δημοκρατίας, με γκοντζαμάνηδες συνεργάτες των ναζί, με δολοφονίες φόρα παρτίδα, με χούντες που έστησαν στο κεφάλι μας οι φίλοι μας που κάλεσες ... έτσι για να καταλάβω τι εστί δημοκρατία.

Και οταν στέριωσε η δημοκρατία κατά πως μου έλεγες ... εγώ έβλεπα ακόμα τις ίδιες φάτσες μπροστά μου ... εκείνους που μαστίγωναν την μαϊμού στο παζάρι.

Μην ανησυχείς μου´λεγες !!! Έτσι οπως κατάλαβες εσύ η μαϊμού τι πάει να πει δημοκρατία ... έτσι κατάλαβε κι´ο γύφτος που σε έδερνε !!! Τώρα που καταλάβατε ... θα ζήσετε δημοκρατικά και ειρηνικά ... τέρμα το μαστίγιο στο παζάρι. Απαγορεύτηκε μου είπες ... αλλά ο γύφτος δεν έπαψε ποτέ να με δέρνει στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στη δουλειά. Συνέχιζε ... αλλά εσύ δεν έβγαζες μιλιά ... μάνα μου Ελλάς.

Μόνο μου έλεγες ... για δες και εκείνοι που δεν είχαν δημοκρατία τόσα χρόνια, εκείνοι ντε που χάρισαν την δημοκρατία στους ληστοσυμμορίτες ... για δες τι πάθανε ... ξαναγυρνάνε τρέχοντας στην δημοκρατία !!!

Μεγαλεία ... άνοιξαν οι δουλειές μας, έλεγες μάνα μου Ελλάς ... άρχισαν και εκείνοι να ψάχνουν μαιμούδες για να δέρνουν στο παζάρι. Ποιός την χάρη μας !!!

Τώρα θα καταλάβατε τι εστί δημοκρατία ... μου είπες τότε και εσύ μάνα μου Ελλάς ... με ένα χαμόγελο παράξενο στα χείλη. Ίδιο χαμόγελο με εκείνο του γύφτου ... που άρχισε να με δέρνει και πάλι στο παζάρι ... λίγο μετά απ΄τις γιορτές και τα μεγαλεία σου μάνα μου Ελλάς ... τότε ντε που μας δέχτηκαν στα ψηλά σαλόνια της Ευρώπης.

Δεν είδα ποτέ μάνα μου Ελλάς τι θα γινόσουν χωρίς "δημοκρατία" ... βλέπω τι έγινες με την "δημοκρατία" ...

Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς

Καλή ανάσταση ... ωρέ