# Η εξάρτηση φέρνει την υπανάπτυξη ... ή η υπανάπτυξη την εξάρτηση ??
# Οποιος θέλει να λέγεται μαρξιστής ... ξέρει την απάντηση. Η καπιταλιστική υπανάπτυξη μιάς χώρας φέρνει την εξάρτησή της και όχι το ανάποδο. (Σοβαρότατη σημείωση: Η διατύπωση "επομένως η καπιταλιστική ανάπτυξη ... φέρνει την ανεξαρτησία" ... στις μέρες μας μπλέκει αφάνταστα μέσα στους πολυπλόκαμους μηχανισμούς της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας. Αυτό το ζήτημα ας το αφήσουμε για άλλη φορά. Τώρα θα περιοριστούμε στο βασικό ερώτημα). Πριν 200 ή 250 χρόνια καμμιά περιοχή του πλανήτη δεν την έπιασε ξαφνικά η καύλα ... να αναπτυχθεί καπιταλιστικά. Αυτοί ζούσαν μέσα στην υπανάπτυκτη αυταρκειά τους ... στην υπανάπτυκτη προκαπιταλιστική αλλά ανεξάρτητη αυταρκειά τους. Η καπιταλιστική ανάπτυξη ήταν νομοτελειακά αδύνατο να τους αφήσει στην ησυχία τους. Και έτσι έγινε. Αλλά δεν έγινε έτσι απλά. Πέρασε μιά μεγάλη περίοδος που οι υπανάπτυκτοι ήταν για τους καπιταλιστές απλά ... δεξαμενές πρώτων υλών και εργατικής δύναμης. Σε εκείνα τα μέρη ακόμα δεν είχε φτάσει ο καπιταλισμός ... αλλά μόνο τα θωρηκτά του. Ηταν οι εποχές που παρότι σε αυτά τα μέρη δεν συνέβαινε καμμιά καπιταλιστική ανάπτυξη (παρά μόνο ξεζούμισμα) ... οι υπανάπτυκτοι ... παρέμεναν (καπιταλιστικά) υπανάπτυκτοι ... την ίδια στιγμή που έχαναν την παλιά τους ανεξαρτησία. Ηταν η φάση της ιστορίας που μια "χούφτα ισχυρές καπιταλιστικές χώρες" ... μάθαιναν τι εστί "πολιτισμός" στους υπανάπτυκτους. Ηταν η εποχή που η εξάρτηση ... αρνιόταν την ανάπτυξη.
# Σε αυτό το σημείο εμφανίζονται κάποιοι πονηροί και λένε ... "να λοιπόν πως η εξάρτηση τους κράταγε υπανάπτυκτους" ... σαν αντεπιχείρημα στην διατύπωση πως ... η υπαναπτυξή τους επέτρεπε την εξαρτησή τους. Οι εν λόγω πονηροί μιλάνε λές ... και αυτοί οι υπανάπτυκτοι που τότε υπήρχαν μέσα στο προκαπιταλιστικό, φεουδαρχικό απομονωμένο σύμπαν τους ... θέλησαν ξαφνικά και για κάποιο μυστήριο λόγο να μπουν συνειδητά στο παγκόσμιο παιχνίδι στο οποίο για κάποιο λόγο εκτιμούσαν πως αν εξαρτηθούν ... και υποδουλωθούν αυτό θα ήταν το μέσο για την βελτίωση της μοίρας τους. Τέτοια συνειδητή μαζική κοινωνική απόφαση όσο και να ψάχνουν οι πονηροί δεν θα την βρούν ποτέ. Αρα ?? Αρα ... η εξάρτηση τους επιβλήθηκε ... δεν αποφασίστηκε απο τους υπανάπτυκτους. Η εξάρτηση ήταν η επιλογή των ισχυρών (καπιταλιστών) ... και όχι η απόφαση των υπανάπτυκτων. Συνεπώς η σχέση αιτίου και αιτιατού ... αποκτά σχεδόν μονοσήμαντη βαρύτητα και συνισταμένη προς μιά κατεύθυνση. Οι ισχυροί καπιταλιστές δεν ένοιωσαν κάποιου είδους απειλή απο τους υπανάπτυκτους και γι΄αυτό - τάχα - τους υποδούλωσαν για να τους κρατήσουν υπανάπτυκτους. Τους υποδούλωσαν για τα δικά τους κέρδη.
# Τα καπιταλιστικά κέρδη ... που υπακούουν μόνο στους νόμους του καπιταλισμού. Στους νόμους κίνησης της καπιταλιστικής ανάπτυξης και επέκτασης. Και έτσι ο καπιταλισμός ξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο ... και η καπιταλιστική ανάπτυξη κουβάλησε τα "δώρα" της και στην τελευταία γωνιά του πλανήτη. Αυτή την αναπόφευκτη κίνηση του καπιταλισμού δεν την ορίζει κανένας νόμος ... εξάρτησης ή αναγκαστικής ή σχεδιασμένης υπανάπτυξης. Την ορίζει ο νόμος της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης πάνω στον οποίο επιδρούν διάφοροι και πολυποίκιλοι ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες. Την ορίζει ο νόμος της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης που επιδρά με τον ίδιο τρόπο και στις εξαρτημένες και στις ανεξάρτητες χώρες ... ταυτόχρονα όμως με την επίδραση του νόμου της αξίας. Ο νόμος της αξίας είναι ο νόμος του σχηματισμού των τιμών και στον καπιταλισμό ο νόμος της αξίας είναι αυθόρμητος ρυθμιστής της οικονομίας. Την νομοτελειακή επίδραση αυτού του νόμου ... "εκμεταλλεύεται" το πιό ισχυρό και παραγωγικό κεφάλαιο και μέσω των "ιερών" αγορών αποσπάει υπεραξία απο το πιό αδύναμο και λιγότερο οργανωμένο κεφάλαιο με αποτέλεσμα να υπάρχουν τμήματα του κεφαλαίου ... που υφίστανται την εκμετάλλευση άλλων πιό επιδέξιων και ισχυρών. Αυτή η διαδικασία οδηγεί σε μιά ισορροπία μεταξύ των ισχυρών τμημάτων του κεφαλαίου σε σχέση με τα πιό αδύναμα και προφανώς εξαρτημένα απο τα πρώτα. Οσο λοιπόν η καπιταλιστική συσσώρευση θα γίνεται σε εθνική βάση ... θα μιλάμε για ισχυρές και εξαρτημένες καπιταλιστικές χώρες που κάθε φορά την προσωρινή ισορροπία που θα επιβάλει ο συσχετισμός των δυνάμεων ... θα έρχεται αναπόδραστα να την διαταράσει η επίδραση του νόμου της ανισόμετρης ανάπτυξης.
# Απο την επίδραση των δυό αυτών νόμων είναι προφανές πως η υπανάπτυξη οδηγεί στην εξάρτηση ... αλλά παρά το προφανές οι διάφοροι πονηροί δεν διστάζουν κάθε στιγμή να αντιστρέφουν αυθαίρετα την αλληλουχία ... προφανώς έχοντας κάποιους σκοπούς. Στα πλαίσια του μονοπωλιακού καπιταλισμού ... την λενινιστική θέση Ιμπεριαλισμός = ο μονοπωλιακός καπιταλισμός ... οι πονηροί προσπαθούν να μας πούν οτι ... δεν ισχύει και αντίστροφα !!! Οτι δηλαδή μια χώρα στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού ... δεν είναι ντε και καλά και ιμπεριαλιστική. Ο μόνος τρόπος για να στηρίξουν αυτό τον ισχυρισμό είναι να ανάγουν σαν κυρίαρχη αντίθεση του σημερινού κόσμου ... την εξάρτηση. Εφόσον μιά χώρα στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού ... είναι εξαρτημένη ... δεν μπορεί να είναι ιμπεριαλιστική. Για αυτούς τους πονηρούς ... ιμπεριαλιστές είναι σχεδόν μόνο οι αμερικάνοι ... αφού όλες οι άλλες χώρες βρίσκονται σε κάποια μορφή και βαθμό εξάρτησης απο την υπερδύναμη.
# Ας υποθέσουμε όμως οτι ισχύει το ανάποδο ... οτι ισχύει δηλαδή η πρόταση ... η εξάρτηση φέρνει την υπανάπτυξη ... και συνεπώς η ανάπτυξη θα έρθει με την "ανεξαρτησία" !!! Σε αυτό το σημείο αρχίζει η υπόθεση να αποκτάει πολύ ζουμί. Εαν η εξάρτηση όριζε τον βαθμό της ανάπτυξης, ας μας πουν οι πονηροί ... με ποιό μηχανισμό μιά εξαρτημένη υπανάπτυκτη χώρα θα κερδίσει την ανεξαρτησία της (χωρίς επίδραση εξωγενών παραγόντων. Σοσιαλιστικός κόσμος ... δεν υπάρχει σήμερα) παραμένοντας στο ίδιο επίπεδο ανάπτυξης και τότε σαν ανεξάρτητη να αναπτυχθεί ?? Είναι προφανές το αδιέξοδο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Στην ουσία της η λογική αυτή ... αναιρεί την επίδραση του νόμου της ανισόμετρης ανάπτυξης αφού δέχεται πως δεν υπάρχει ανάπτυξη όσο υπάρχει εξάρτηση !!! Και πως ... ωρέ παλληκάρια ... θα αναδυθούν οι νέες ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μέσα απο το club των "εξαρτημένων"... που ορίζει αναπότρεπτα η επίδραση του νόμου της ανισόμετρης ανάπτυξης ?? Δεν υπάρχει ο κατά Βλαδίμηρο αδύναμος κρίκος ?? Σε αυτό το σημείο ... πάει περίπατο ο λενινισμός των πονηρών.
# Οπως έχει πάει περίπατο και ... ο μαρξισμός των πονηρών που αρπάζουν την μαρξιστική οικονομική βάση και την ανεβάζουν στην ταράτσα ... τοποθετώντας στα θεμέλια το μαρξιστικό πολιτικό εποικοδόμημα. Ο κόσμος ... τούμπα στα μυαλά των πονηρών.
# Και γιατί τα κάνουν όλα αυτά ?? Το "μαγικό" εργαλείο στην αναλυσή τους είναι η ... εξάρτηση ... που για να δουλέψει πρέπει να το "φορτώσουν" με διάφορες απίθανες ιδιότητες σαν αυτές που έχουν περιγραφεί. Αυτό το εργαλείο της εξάρτησης έχει αρχίσει να κοπανάει τον μόνο πραγματικό στόχο ...
Στόχος 1: Λενινισμός ... Στον σημερινό κόσμο ελάχιστες χώρες είναι αυτές που δεν έχουν περάσει στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού. Ακόμα και αυτές ... συμμετέχουν ψυχή τε και σώματι ... στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πλέγμα (στην βάση της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας ... φτου ρε γαμώτο πάλι έγραψα κακιά λέξη) με την ελπίδα της ανόδου. Αλλά ας τις αφήσουμε αυτές. Σε όλες τις υπόλοιπες χώρες στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού (ιμπεριαλιστικές κατά Λένιν) ... καμμία αστική τάξη δεν έχει κανένα ίδιο συμφέρον ή εθνικό καθήκον να επιδιώξει συμμαχία οποιασδήποτε μορφής με το προλεταριάτο και τους συμμάχους του. Σε αυτές τις χώρες η οποιαδήποτε δράση της αστικής τάξης θα στρέφεται πάντα ενάντια στην εργατική τάξη ανεξάρτητα απο τον βαθμό εξάρτησης της δεδομένης αστικής τάξης απο άλλες ισχυρότερες. Συνεπώς σε όλες αυτές τις χώρες η εργατική τάξη δεν έχει κανένα συμφέρον απο οποιαδήποτε συμμαχία με την εθνική αστική τάξη ή τμηματά της. Οχι ... λένε οι πονηροί ... είναι απαραίτητο να συμμαχήσουμε με την αστική τάξη ή κάποια τμηματά της που στενάζουν απο την εξάρτηση και δεν μπορούν να αναπτυχθούν !!! Είναι και αυτοί συμμαχοί μας επειδή είναι και αυτοί αντιιμπεριαλιστές !!! Είναι συμμαχοί μας που θα μας βοηθήσουν να γίνουμε ανεξάρτητοι και τότε ποιός μας πιάνει ... ως και προλεταριακή επανάσταση έχουμε στα σχεδιά μας !!!
Στόχος 2: Λενινισμός (και πάλι) ... Η εμπέδωση του μονοπωλιακού χαρακτήρα του καπιταλισμού και η ολοκλήρωση της αστικοδημοκρατικής επανάστασης (εκεί θα μπορούσε η εργατική τάξη σε κάποια φάση να παλέψει συμμαχικά με την αστική τάξη) στην συντριπτική πλειοψηφία των χωρών του πλανήτη ... θέτει σαν την μόνη διέξοδο για την εργατική τάξη την προλεταριακή επανάσταση και τίποτα άλλο. Οχι οχι οχι ... λένε οι πονηροί ... δεν μπορούμε τώρα να κάνουμε προλεταριακή επανάσταση !!! ... είμαστε εξαρτημένοι δεν το βλέπετε ?? Θα χαθούμε την ίδια στιγμή !!! Φαίνεται πως σύμφωνα με το μυαλό που φοράνε οι πονηροί ... προλεταριακή επανάσταση μπορεί να γίνει μόνο στην Αμερική !!! Εκεί μόνο μάλλον υπάρχουν οι συνθήκες.
Στόχος 3: Λενινισμός (και πάλι, και πάλι) ... Ο ιμπεριαλιστής δεν μπορεί να είναι και αντιιμπεριαλιστής. Το μόνο που κάνει ο ιμπεριαλιστής είναι να θέλει να καταστρέψει τον άλλον ιμπεριαλιστή ... βέβαια κάτω απο την επίδραση του νόμου της ανισόμετρης ανάπτυξης και με την προυπόθεση να επιβιώσει το καπιταλιστικό σύστημα. Οχι ... λένε οι πονηροί ... πολλές εξαρτημένες αστικές τάξεις έχουν αντιιμπεριαλιστικά συμφέροντα (αντιαμερικάνικα εννοούν) ... πρέπει μαζί τους να φτιάξουμε αντιιμπεριαλιστικά μέτωπα (αντιαμερικάνικα εννοούν) ... Τελικά οι πονηροί θέλουν να γκρεμίσουν τον καπιταλισμό σε συμμαχία με τους εξαρτημένους καπιταλιστές. Να ψάξουμε για άλλους ιμπεριαλιστές να ταυτιστούμε εννοούν ... αλλά δεν το λένε.
Στόχος 4: Λενινισμός (και πάλι, και πάλι, και πάλι) ... Η τάση σαπίσματος του μονοπωλιακού καπιταλισμού δεν θα οδηγήσει στην προλεταριακή επανάσταση εαν δεν σπάσει το οπορτουνιστικό απόστημα στο σώμα του εργατικού κινήματος. Η συμμαχία του εργατικού κινήματος με τον οπορτουνισμό είναι ... αντιδραστική.
... και όλα αυτά στο όνομα του μαρξισμού-λενινισμού.
Και εις ανώτερα.
Ακριβέστατος όπως πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήbod